Quiltframe deel 3

Tijd voor deel 3 van mijn quiltframe.


De achterkant en de tussenvulling heb ik geknipt en op elkaar gelegd met de top erop. 
Aan één kant moet je de drie lagen op elkaar rijgen.
Ik ben gewend om de achterkant en de tussenvulling groter te knippen dan de top, maar je moet de drie lagen precies parellel aan de buizen op de eerste strook stof rijgen.
Het handigste is om voor de stroken stof met een streeppatroon te gebruiken,  zodat je de drie lagen langs een streep kan rijgen, maar die had ik niet.
Daarom heb ik hulplijnen op de stof getekend. 
Als je de achterkant en tussenvulling groter maakt dan de top, kun je de hulplijnen niet zien. 
Dat weet ik dus voor de volgende keer.
Ik heb de achterkant en vulling aan de kant waarop ze op elkaar geregen zijn, gelijk geknipt aan de top.

En op de eerste strook stof geregen.

Het loopt toch redelijk gelijk met de blauwe sterretjes.

Vervolgens heb ik alleen de top op de middelste strook stof rijgen.

Ook weer precies op de hulplijn parellel aan de buis.

En daarna heb ik de achterkant van de quilt aan de achterste strook stof rijgen.

Ook de achterkant had ik eigenlijk op de goede afmeting moeten knippen, zodat ik deze op de hulplijn kon rijgen.

Ik had dan alles wat ik al geregen had, moeten loshalen.

Dat heb ik dus niet gedaan.

Ik heb de achterkant dus een beetje op de gok geregen, maar ik geloof dat het toch aardig gelukt is.

De tussenvulling blijft los liggen.

Deze wordt automatisch meegenomen als je de top en achterkant gaat spannen.

Dit spannen doe je heel geleidelijk.

Je draait eerst aan de voorste buis, totdat de drie lagen die je aan de strook stof hebt geregen, strak komt te liggen.

Vervolgens draai je afwisselend aan de middelste en achterste buis om alle lagen goed op spanning te krijgen.

Aan één kant van de buizen zit een stervormig onderdeel met een dwarslatje, een zogenaamd ratelsysteem.

Als je de buizen draait, valt dat latje steeds in een holletje van de ster en zal niet losschieten.

Aan weerszijde van het frame zitten elastieken om ook de zijkanten te kunnen spannen.

Toen moest natuurlijk mijn naaimachine nog op het plateau gezet worden.

Daarvoor moest ik de voorste buis omhoog schuiven, zodat ik de naaimachine als het ware over de buis kan halen.

Dat is lastig, maar ook hiervoor geldt als je het een paar keer doet, weet je wat de handigste manier is.

En de naaimachine staat, klaar voor gebruik.

Gelukkig is het snoer naar het stopcontact lang genoeg.

En nu het 'moment supreme': de eerste quiltsteken.

Tot mijn verbazing ging het eigenlijk direct boven verwachting.

Het kost helemaal geen kracht om de naaimachine te bewegen.

Je moet wel wennen aan de beweging zelf.

Eigenlijk is het tekenen met de naaimachine in plaats van met een potlood.

En je moet vooral niet te snel bewegen, want dan worden de steken te groot. 

Maar al met al vind ik het aardig gelukt voor de eerste keer.

De onderste foto is moeilijk te zien, maar dat is mijn eerste poging om een echt bloemetje te maken.

In de grote witte vlakken heb ik motieven getekend.

Ik ben benieuwd hoe die gaan uitpakken.

Conclusie tot nu toe: Absoluut het einde. 

Het gaat zowel gemakkelijker om de naaimachine te bewegen in plaats van de quilt.

Nu heb ik ook het gevoel dat ik die mooie motieven kan quilten.

Dat gevoel had ik met de oude manier zeker niet.